Recensie: Seraph – Déjà Vu

De Nederlandse jazz-fusion formatie Seraph timmert al een aardige tijd aan de weg. De band werd in 1994 opgericht door Marcel Zimmer, Eric Lagerström, Dave Sahanaja en Elisa Krijgsman. Inmiddels 27 jaren, een aantal personeelswijzigingen en vier albums later bestaat de band nog steeds. Drummer Marcel Zimmer en gitarist Elisa Krijgsman zijn nog altijd van de partij. Zij vormen samen met bassist Mark Dekkers, pianist Carlos Matos en saxofonist Sjoerd Visser de huidige bezetting. Het nieuwe album Déjà Vu verscheen begin 2021 en is een live album met 10 nieuwe composities.

Het album opent met het door bassist Mark Dekkers gecomponeerde Asymmetry. Een rustige thematische opener, met herhalende ritmes en herkenbare melodielijnen met een knipoog naar de jazz-fusion grootheden van Weather Report.
Het album vervolgt met het door Elisa Krijgsman geschreven I Don’t Know. Lekkere Jazz-rock met volle synth klanken, gitaarsolo’s. De track maakt echter halverwege een opvallende switch richting the hard bob, om vervolgens richting het einde weer terug te keren naar het oorspronkelijke thema.

Het nummer Déjà Vu is dat is ingebracht door saxofonist Sjoerd Visser, laat weer een heel andere hoek van de Fusion zien. Een track met veel melodie en prachtige sax solo tegen een muur van jazz-rock geweld.
Ruimte voor Latin-Jazz is er ook nog met het door Carlos Matos gecomponeerde Contratempo. Prachtige gitaarakkoorden die samenvloeien met de fluiten maken het een prachtig geheel. De latin feel krijgt nog een extra dimensie door de prachtige keys door Carlos Matos zelf.
Tot slot wil ik nog Votum, het slotakkoord van de cd eruit lichten. Wat meteen opvalt is het syncopische geluid van de drums en piano. Mijn eerste referentie voor de track, die gecomponeerd is door Marcel Zimmer, is meteen de drums van Stewart Copeland van de Police. Een invloed die eigenlijk de hele track door wel blijft doorlopen. Mooi is de manier waarop saxofoon en gitaar om de drums en piano heen blijft draaien. De bass lijkt hierin de verbindende factor.

Déjà Vu is een mooi divers live album, mede door de inbreng en invloed van alle verschillende muzikanten, die allen twee tracks voor het album hebben aangeleverd. Liefhebbers van bands als Koinonia en Weather Report kunnen prima toehappen. De cd zou niet misstaan in hun collectie. De acht jaar wachten na het album Behind The Scenes wordt zeker beloond. Hoewel ik eigenlijk hoop dat we minder lang hoeven te wachten op een volgend album. Voor nu valt er in ieder geval nog genoeg te horen op Déjà Vu. Elke luisterbeurt hoor ik weer wat nieuws.

Recensie: Seraph – Behind The Scenes

Seraph – Behind The Scenes
Ecovata | Jazz, Fusion

Jazz artiesten zijn spaarzaam in de christelijke scene, ze zijn zo ongeveer op één hand te tellen. Zo hebben we de fusion formatie Koinonia, gitarist Jonathan Butler, saxofonist Kirk Whalum en nog een aantal, maar gelukkig ook de Nederlandse formatie Seraph. De band bracht in 1996 haar debuut album Tales Of The Unexpected uit. Het duurde vervolgens negen jaar voordat het vervolgalbum Proskuneo uitkwam. Acht jaar later is Seraph weer terug met een nieuw album.

Het album, wat trouwens volledig instrumentaal is, begint met de track Niños, een heerlijke laid back fusion track met een vleugje latin die maar liefst bijna zes minuten duurt. Terwijl de chille groove van drummer Marcel zimmer met zijn rimshots en het rustige pianospel van Dennis Tielkes voortkabbelt, horen we om beurten een aantal solo’s voorbij komen van saxofonist Sjoerd Visser, gitarist Elisa Krijgsman en bassist Mark Dekkers.
Right Strategy laat meteen horen dat de band niet van plan was om 10 tracks met dezelfde strekking op een plaat te zetten. De track duikt misschien nog wel meer de fusion hoek in dan de eerste. Right Strategy is met haar hooks een stuk complexer.
Seraph slaat weer een heel andere weg in met Behind The Scenes. De opening van de titeltrack doet filmisch aan alsof je in een soundtrack van een spannende film terecht bent gekomen. De track heeft een heerlijk basloopje als basis, dit lijkt ook een thema dat telkens terugkomt wanneer de andere musici invallen.
Met In A Lifetime zoekt Seraph weer een heel andere hoek van het jazz spectrum op. Als je de ogen dicht doet waan je jezelf in een rokerig jazzcafé in de jaren ’60. De song is wellicht het rustigste nummer van het album, maar o zo mooi.
Een van de hoogtepunten van het album Behind The Scenes komt zeker met de track Finally. Het nummer begint enigszins abstract met een drum en basloopje om vervolgens een duidelijk thema aan te snijden dat eigenlijk het hele nummer weer terug komt. Tussendoor horen we een aantal prachtige solo’s aaneengeregen. Zo gaat de gitaarsolo over in een saxofoonsolo en weer terug. Het werkt als een prachtige conversatie die vervolgens wordt afgesloten door een puike drumsolo die tegelijkertijd weer werkt als de terugkeer naar het thema.

Het album sluit gek genoeg af met de song Genesis, wat in de meeste gevallen het begin zou betekenen. Een heerlijke frisse jazz-afsluiter, waarbij je eigenlijk naar meer verlangt. Hopelijk doet de band minder lang over het volgende album dan de acht jaar tussen de voorgaande platen. Het wachten was wat mij betreft in ieder geval zeker de moeite waard.

4/5

 

De Nederlandse Jazz-Fusion band Seraph brengt nieuw album uit

De Nederlandse Jazz-Fusion formatie Seraph draait inmiddels al weer heel wat jaren mee. De band bestaande uit Mark Dekkers (bas), Elisa Krijgsman (gitaar), Dennis Tielkes (toetsen), Sjoerd Visser (sax), Marcel Zimmer (drums) bracht in 1996 haar debuut album Tales Of The Unexpected uit. Negen jaar later bracht Seraph het vervolg album Proskuneo uit. Vrijwel acht jaar na het verschijnen van Proskuneo verschijnt er weer een nieuw album. Behind The Scenes zal 1 december gepresenteerd worden in Cultura in Ede. Kaarten voor de release-show zijn verkrijgbaar via www.cultura-ede.nl .

Luister hier naar de teaser die Seraph op haar facebook pagina plaatste.