Recensie: Seraph – Déjà Vu

De Nederlandse jazz-fusion formatie Seraph timmert al een aardige tijd aan de weg. De band werd in 1994 opgericht door Marcel Zimmer, Eric Lagerström, Dave Sahanaja en Elisa Krijgsman. Inmiddels 27 jaren, een aantal personeelswijzigingen en vier albums later bestaat de band nog steeds. Drummer Marcel Zimmer en gitarist Elisa Krijgsman zijn nog altijd van de partij. Zij vormen samen met bassist Mark Dekkers, pianist Carlos Matos en saxofonist Sjoerd Visser de huidige bezetting. Het nieuwe album Déjà Vu verscheen begin 2021 en is een live album met 10 nieuwe composities.

Het album opent met het door bassist Mark Dekkers gecomponeerde Asymmetry. Een rustige thematische opener, met herhalende ritmes en herkenbare melodielijnen met een knipoog naar de jazz-fusion grootheden van Weather Report.
Het album vervolgt met het door Elisa Krijgsman geschreven I Don’t Know. Lekkere Jazz-rock met volle synth klanken, gitaarsolo’s. De track maakt echter halverwege een opvallende switch richting the hard bob, om vervolgens richting het einde weer terug te keren naar het oorspronkelijke thema.

Het nummer Déjà Vu is dat is ingebracht door saxofonist Sjoerd Visser, laat weer een heel andere hoek van de Fusion zien. Een track met veel melodie en prachtige sax solo tegen een muur van jazz-rock geweld.
Ruimte voor Latin-Jazz is er ook nog met het door Carlos Matos gecomponeerde Contratempo. Prachtige gitaarakkoorden die samenvloeien met de fluiten maken het een prachtig geheel. De latin feel krijgt nog een extra dimensie door de prachtige keys door Carlos Matos zelf.
Tot slot wil ik nog Votum, het slotakkoord van de cd eruit lichten. Wat meteen opvalt is het syncopische geluid van de drums en piano. Mijn eerste referentie voor de track, die gecomponeerd is door Marcel Zimmer, is meteen de drums van Stewart Copeland van de Police. Een invloed die eigenlijk de hele track door wel blijft doorlopen. Mooi is de manier waarop saxofoon en gitaar om de drums en piano heen blijft draaien. De bass lijkt hierin de verbindende factor.

Déjà Vu is een mooi divers live album, mede door de inbreng en invloed van alle verschillende muzikanten, die allen twee tracks voor het album hebben aangeleverd. Liefhebbers van bands als Koinonia en Weather Report kunnen prima toehappen. De cd zou niet misstaan in hun collectie. De acht jaar wachten na het album Behind The Scenes wordt zeker beloond. Hoewel ik eigenlijk hoop dat we minder lang hoeven te wachten op een volgend album. Voor nu valt er in ieder geval nog genoeg te horen op Déjà Vu. Elke luisterbeurt hoor ik weer wat nieuws.

Plaats een reactie

Blog op WordPress.com.

Omhoog ↑